Opis
Specjalnie przygotowane podłoże do założenia własnej domowej uprawy Reishi – lakownicy lśniącej ( Ganoderma lucidum )
Wspaniałe właściwości lecznicze:
– stosuje się go w leczeniu nowotworów piersi, macicy, prostaty, żołądka, nerek, wątroby, trzustki, mózgu, przełyku, gardła, płuc, okrężnicy
– pomaga w leczeniu schorzeń układu sercowo-naczyniowego
– pomaga w obniżeniu wysokiego ciśnienia krwi oraz obniża poziom cholesterolu we krwi
– skuteczna w leczeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli, astmy oskrzelowej oraz innych chorób o podłożu alergicznym
– posiada wszechstronne działanie przeciw wirusowe oraz przeciw bakteryjne
– opóźnia procesy starzenia organizmu
– stosuje sie również w procesie leczenia zapalenia opon mózgowych
Lakownica lśniąca Reishi (Ganoderma lucidum) należy do skarbów medycyny chińskiej. W publikacjach medycznych został sklasyfikowany na pierwszym miejscu spośród 120 roślin mających istotne znaczenie dla organizmu człowieka. W Japonii jest ten grzyb stosowany od tysięcy lat w leczeniu przeróżnych chorób przewlekłych. Wszyscy nazywają go grzybkiem nieśmiertelności.
Owocniki tworzące się w naturze są płaskie, prawie koliste lub nerkowate, na krótszym lub dłuższym bocznym trzonie. Kapelusz jest barwy czerwonej do wiśniowobrązowej, a starszy czerwonobrązowo czarny, błyszczący jakby lakierowany. Brzeg owocnika jest charakterystycznie jasny, barwy białej lub żółtej. Miąższ jest twardy, po wyschnięciu zdrewniały. Grzyb wygląda jakby był wykonany z laki, stąd też wzięła się jego polska nazwa. Na świecie istnieje wiele odmian lakownicy lśniącej, które różnią się zabarwieniem owocników – od żółtego, poprzez czerwony, purpurowy do prawie czarnego. W uprawie, w zależności od warunków panujących podczas tworzenia owocników, mogą przybierać one formę talerzykowatą lub wydłużoną, wielokrotnie rozgałęzioną.
Worki otwiera się w górnej części lub całkowicie odcina folię do poziomu górnej powierzchni podłoża. W początkowej fazie plonowania wilgotność powietrza utrzymujemy na poziomie od 90 % – 95 % . Aby przerośnięte podłoże wydało zadowalającą liczbę owocników konieczne jest przeprowadzenie tzw. szoku, czyli radykalnie obniżyć temperaturę o co najmniej 6 °C przez kilka dni. W pomieszczeniu, w którym substrat będzie plonował należy utrzymywać temperaturę na poziomie 13-18 °C.
Niezbędne też jest oświetlenie które powinno wynosić od 8 do 12 godzin na dobę. Uprawę prowadzi się na dwa rzuty. W pierwszym rzucie plon wynosi zwykle od 150-250 g świeżych grzybów z 1 kg wilgotnego podłoża. Kolejny rzut stanowi od 25 do 30 % pierwszego. Należy zbierać owocniki maksymalnie wyrośnięte wycinając je ostrym nożem, tak aby pozostawić na podłożu jak najmniejszą część wycinanego owocnika.
